Druk laatste maandje in het vooruitzicht

Afgelopen week hebben we stage gelopen op SD lima. De week begon al goed, want we hadden ons verslapen. Nouja eigenlijk dacht ik dat we om 9 uur moesten beginnen maar we moesten om 8 uur beginnen. Helemaal geen probleem hier in Ambon. Want zoals we al vaker hebben gehoord Ambon tijd is elastisch. Wel heel elastisch!
Zo ook dinsdag, we waren uitgenodigd voor de verjaardag van een nichtje van Oriana. Om 6 uur wilden ze ons ophalen, dit werd al verlaat naar 7 uur en vervolgens zaten we om kwart voor 8 in het volgepropte busje. Met z’n allen op verjaardag, maar we wisten niet dat het aan de andere kant van het eiland was. Namelijk in het plaatsje Wajame Het busje zag er al niet uit alsof hij APK gekeurd was en dit hebben we gemerkt. Halverwege de rit kregen we een klapband.. Hebben wij weer! Snel uitgestapt en in een ander busje verder gereden.
Omdat de huishoudster woensdag voor ons ging koken gingen Oriana en ik met haar naar de markt om de spullen te halen. Over deze markt zijn we al een paar keer geweest maar niet in het drukke gedeelte. Hier kwamen we nu dus wel terecht, wat een vieze drab! Ik moet overal bukken om bij te komen, vervolgens staat alles heel dicht op elkaar opgesteld en willen ze natuurlijk allemaal dat je bij hun iets koopt. Gelukkig waren we samen met de huishoudster, zij weet waar het goed is. Zo wilde Oriana en ik ananassen kopen, de prijs werd meteen drie keer verdubbeld omdat we buitenlanders zijn. Ze weten het allemaal precies hier.
Woensdag hebben we ook het visum geregeld. We hadden namelijk een visum voor 60 dagen en deze wordt nu verlegd met 30 dagen. Gelukkig hebben we de goede connecties en was het vlug geregeld.

Donderdag en vrijdag gewoon stage gelopen en vrijdag avond kwam er een oom van Oriana langs. Hij spreekt heel goed Nederlands dus erg handig. We hebben gezellig gekletst en hij helpt ons met het boeken voor de vlucht naar Bali.

De man des huizes heeft verschillende auto’s staan met chauffeur. Elke keer als we met boodschappen terug komen lopen zegt hij: pak dan de auto! Dus dit wilden we natuurlijk wel een keertje proberen. Hij werd even gemaakt, want de accu was leeg en vervolgens heb ik er een stukje in gereden samen met Oriana en één van de chauffeurs. Echt heel gek om links te rijden haha. Het ging wel goed hoor, gewoon heel rustig en voor de rest zit alles op dezelfde plek. Ik had wel Oriana ingeschakeld of ze mee wilde kijken of ik niet teveel naar links reed, want de vangrails zijn hier niet overal te vinden..

Gisteren zijn Oriana en ik met familie van Oriana naar het plaatsje Pintu Kota gegaan. Echt heel mooi is het daar. Je hebt er hoge rotsen en in één rots zit een groot gat. Pintu betekent deur en Kota betekent stad. Als de schepen richting Ambon varen zien ze dit als de deur die open staat om in de stad te komen. Echt een prachtige plek, veel foto’s gemaakt en ook naar boven op de rots geklommen. Daarna zijn we doorgereden naar Namalatu, een mooi rustig strandje, even met de benen in het zoute water geweest voor de muggenbulten die we nog steeds heel veel hebben. Toen werd ons gevraagd of we even mee wilden naar een huis om een handje te schudden. Wij wilden wel mee, maar toen kwamen we daar aan en bleek het een sidi (belijdenis) te zijn. Komen we daar in ons strandkloffie aan. Dit was geen probleem hadden ze van te voren gezegd, al voelde ik me niet helemaal op mijn gemak in m’n korte broek. Daar aangekomen hadden we een handje gegeven en dachten we weer weg te gaan maar nee, er moest eerst gegeten worden. We hebben daar misschien een kwartier gezeten en toen zijn we naar huis gegaan. Zo gek, even eten en weer weg! Maar ze maken er wel echt werk van, het zag er allemaal heel mooi uit.
Achteraf bleek het afgelopen zondag een Baptisten dag te zijn, heel veel jongeren deden sidi op deze dag.

Vandaag heb ik even lekker uitgeslapen want ik had een beetje last van het iets te pittige eten van gisteren haha.. Ben er toch nog niet helemaal aan gewend. ’s Middags hadden we een afspraak met Els van het MicMec uit Vlissingen en met Jolanda, de moeder van Lida. De maand april wordt een drukke maand voor ons. Donderdag komen Mary en Ada ook. Met elkaar gaan we workshops en trainingen geven aan de leerkrachten over hoe je de kinderen meer kan bijbrengen over de natuur en het milieu. Het is de bedoeling dat Ambon nog schoner wordt dan nu. Het blijkt dat het alweer een stuk schoner is dan de afgelopen jaren, er zit dus wel degelijk vooruitgang in. We willen graag dat de leerkrachten de informatie die wij ze geven over brengen op de kinderen door middel van verschillende lessen en verschillende werkvormen. Wel op een leuke en speelse manier natuurlijk. Ben erg benieuwd hoe dit gaat uitpakken, maar ik heb er heel veel zin in. Vooral omdat we nu echt iets concreets zien gebeuren! Jullie horen ervan.

Lieve groetjes uit Ambon! xx