Lekker een weekje vrij
Door: karlien
Blijf op de hoogte en volg Karlien
14 Maart 2010 | Indonesië, Batavia
Maandag ochtend zijn we vroeg opgestaan om de ouders van Kim en Oriana op te halen van het vliegveld. Stipt om 5 uur ’s ochtends stonden we klaar maarja een half uur later werden we pas opgehaald. Echt Ambon tijd..
Wel weer heel leuk om iets bekends te zien en natuurlijk helemaal voor Kim en Oriana!
En wat is het handig als je de taal vloeiend spreekt, zoals de vader van Oriana. Zo veel meer duidelijkheid, echt heel handig.
De zus van Alfaro is woensdag vertrokken naar Bali voor een paar dagen en vervolgens naar Jakarta en dan naar huis. Dus dinsdag zijn we nog samen naar Amplaz geweest met ongeveer haar hele familie. Zo bezorgd dat ze zijn, we mochten absoluut niet alleen gaan dus dan maar met de hele familie op stap. Even alle winkeltjes af gegaan maar helaas pas ik hier niets haha. Het is allemaal te klein en hetgeen wat ik pas is allemaal met lange mouwen. Dat wordt dus shoppen voor mij in Bali en Singapore ;)
’s Avonds gezellig met z’n allen gegeten bij Dedes, lekkere vis van de barbecue.
Woensdag was de planning om naar het strand te gaan maar het regende de hele dag, en niet een klein beetje echt hard. Wel vies om te zien want al het vuil in die riolen stroomt naar één kant toe en het gaat nog meer stinken. Toen maar weer lekker gegeten ’s middags en een beetje gehangen.
Het eten gaat hier trouwens heel goed, een beetje te goed! Bijna alles is lekker en overal waar we komen staat eten klaar. En aangezien ik nu niks aan sport doe……. Je begrijpt het wel ;)
’s Avonds hebben we bij Sarih Gulih gegeten, zo lekker! En opeens stond daar een klein jongetje te zingen. Hij bracht de sfeer er goed in en het bleek de nr. 3 te zijn van Indonesia Idols. Wel grappig hij wilde zelfs met ons op de foto terwijl hij toch echt beroemder is.
Sinds de ouders van Oriana en Kim er waren zat Irene al een paar dagen te vragen wanneer we nou naar de Oma van Oriana zouden gaan.
Oriana had namelijk al een paar keer verteld dat als haar ouders er waren we echt naar Oma zouden gaan.
Donderdag was dan eindelijk de dag. Om half 8 moesten we in het hotel zijn (waar de ouders verblijven) om te vertrekken. ‘Waarom zo vroeg?’ zegt Irene. ‘Ja, we gaan toch naar Oma?’ Ze begreep nog steeds niet dat we naar het plaatsje Oma op het eiland Haruku zouden gaan! Na enige verduidelijking viel het rupiah’tje……
Wij vol enthousiasme naar de haven, want we zouden met een speedboot gaan! Naar Saparua waren we met een grote ferry gegaan maar een echte speedboot was toch ook wel vet. Nou ik kan je vertellen, ik had een hele andere voorstelling bij een speedboot. Er dobberde een klein motorbootje van 3 bij 2 meter in de Banda zee. Met 6 gillende meiden zaten we in het bootje, één man bestuurde het bootje dan weer zittend dan weer staand met zijn voet. En er zat er één voorop voor het gewicht. Bij vertrek viel eerst die motor drie keer uit, wij zagen onszelf alweer zwemmend terug gaan haha maar gelukkig deed hij het de vierde keer wel. Al lagen we toch al bijna op ons zijkant, de motor stond niet goed en dus maakten we een draai van ongeveer 180 graden. Iedereen aan de kade stond ons uit te lachen! Na een klein halfuurtje zweten (want het was geen open speedboot) waren we aangekomen in Oma. Alles werd voor ons gedragen en we liepen naar het ouderlijk huis van de fam. Pattinama.
Zo mooi en rustig dat ze daar wonen, tussen de enorm hoge palmbomen, aan zee. We moesten wel zelf drinken enz. meenemen want zelfs een supermarkt hebben ze daar niet.
Eerst een rondje gelopen en naar een school daar geweest. Wat een mooie school, je kon wel zien dat hier inbreng was van een Nederlander. Echt heel schoon en netjes. Meteen werd er weer eten en drinken ingeslagen.
Vervolgens lekker gegeten en met het speedbootje naar een strand gevaren. De kinderen gingen ook mee en we hebben lekker gezwommen en in de zon gelegen. Er was daar ook een warm water bron die uitmondde in de zee, so dat was echt heel heet!
Tijdens het rondje lopen ’s ochtends zagen we een soort van groot bad waar alle kinderen in zwommen, dit was zoet water. Iedereen kwam zichzelf hier wassen, tanden poetsen of de was doen. Dit water komt uit de berg en is dus heel schoon. In het eerste bad waren de mensen zich aan het wassen, in het tweede bad werd er tanden gepoetst en kleding gewassen en in het derde bad werd de kleding uitgespoeld.
Natuurlijk wilden wij dit avontuur niet missen en gingen we na het strand met een flesje dove en andrélon met z’n allen tegelijk ‘douchen’. Echt zo grappig, iedereen natuurlijk weer kijken. Schoon is anders maar we zijn weer een ervaring rijker.
’s Avonds weer lekker gegeten en geslapen in het ouderlijk huis. De volgende ochtend hebben we het douche ritueel maar herhaald en zijn we naar het oudere deel van het dorp gelopen. Mooi langs het water en weer wat familie gezien.
Daarna was het weer tijd om te eten en terug naar Ambon te varen. Ondertussen waren we gewend aan het kleine bootje maar het bleef toch spannend. Gelukkig is alles goed gegaan :)
Met de beestjes gaat het aardig goed. Af en toe vinden we een sprinkhaan op iemands rug maar het toppunt was toch wel een enorme spin in een busje. Ik wist niet hoe snel ik eruit moest springen! Echt zo groot, wel 10 cm.
Kim zegt opeens heel rustig tegen Talitha: ehm, niet achter je kijken hoor maar er zit een beestje. Wow! Ik was meteen helemaal wakker en binnen no time stond ik buiten. Gelukkig zat er een jongetje van ongeveer 7, onze held, die de spin heeft gedood. Bah!
Verder veel muggen en cicaks (kleine salamandertjes) maar deze eten de muggen juist op en doen niets.
Zaterdag zijn we naar het Siwa Liba museum geweest vlakbij het plaatsje Latuhalat. Het is een museum dat gaat over de visserij, de klederdracht en over de relatie tussen Ambon en NL. Eigenlijk was het dicht maar er kwam net een groepje Australische toeristen uit, zij hadden het even ‘gehuurd’ en zodoende konden wij ook naar binnen. Er viel niet zo heel veel te zien want natuurlijk was er geen licht omdat er geen stroom was. Beetje jammer. We hebben ook alleen de hal met de visserij gezien want de rest van de hallen was dicht omdat ze eigenlijk op zaterdag dicht zijn. Misschien toch nog maar een keertje terug. ’s Avonds lekker in het Panorama restaurant gegeten. Dit ligt vlakbij ons huis en je hebt een enorm uitzicht over de stad Ambon.
Vandaag zijn we lekker naar het strand op Natsepa geweest, gezwommen, rujak gegeten en met wat studenten en de ouders op het strand gezeten en liedjes gezongen. Ongelooflijk, het lijkt wel alsof iedereen hier mooi kan zingen. Overal waar je komt is muziek. En op strand waren er studenten die ongeveer elk liedje wel op de gitaar kon spelen, gezellig!
Ook nog even gevoetbald met wat studenten, ze keken er wel van op want ik scoorde twee keer haha! Ze voetballen hier wel met gekke balletjes, klein en heel licht maar heb ze in ieder geval even laten weten dat het in Nederland normaal is dat meiden voetballen ;).
Tot nu toe echt al heel veel beleefd! Hetgeen wat me nog steeds het meeste tegen staat is het verkeer. Wat een chaos. Het eten is natuurlijk een pluspunt op Ambon en het vuil daarentegen is weer een minpunt. Alhoewel ik al wel twee keer een vuilniswagen voorbij heb zien komen, dit is dan wel alleen in de duurdere wijken.
Het roepen blijft ook nog steedss, in het begin hadik het idee dat ze iets van ons wilden maar alleen met een praatje maak je ze al blij. Zo beleefd en behulpzaam dat ze zijn!
De kinderen zijn hier wel echt stout, maarja er valt ook niet veel te beleven dus dan halen ze maar kattenkwaad uit. Iedereen let ook op elkaars kinderen, iedereen voed ze op. Maar wel een opvoeding die wij niet gewend zijn. De ouders schamen zich er niet voor als ze hun kinderen midden op straat een tik geven. Heb wel het idee dat ze de echte harde wereld een beetje voor ons weghouden. Misschien maar goed ook. Ik vind dat het verschil tussen arm en rijk in de stad al goed te zien is, kun je nagaan hoe het in de wijken erbuiten aan toe gaat.
Vanaf morgen weer stage lopen op onze favoriete school, de junior highschool waar ze goed Engels praten. Dinsdag zijn we als het goed is vrij want dan is er één of andere feestdag. We gaan dan met een auto het eiland rond.
Jullie horen weer van me! Helaas kan ik geen adres geven van ons huis, weet zelf het adres niet eens. Maar ik denk ook niet dat de kaartjes goed zullen aankomen. Maar mailtjes/berichtjes zijn altijd welkom hoor :)
Daar wordt het weer wat beter weer he? Hoorde vanochtend van een student uit Duitsland dat hier een aardbeving zou zijn geweest? Heb niets gevoeld. Misschien was het op een ander eiland?
Groetjesss en liefsss xx
Ps: bersih itu indah = schoon is mooi
Wel weer heel leuk om iets bekends te zien en natuurlijk helemaal voor Kim en Oriana!
En wat is het handig als je de taal vloeiend spreekt, zoals de vader van Oriana. Zo veel meer duidelijkheid, echt heel handig.
De zus van Alfaro is woensdag vertrokken naar Bali voor een paar dagen en vervolgens naar Jakarta en dan naar huis. Dus dinsdag zijn we nog samen naar Amplaz geweest met ongeveer haar hele familie. Zo bezorgd dat ze zijn, we mochten absoluut niet alleen gaan dus dan maar met de hele familie op stap. Even alle winkeltjes af gegaan maar helaas pas ik hier niets haha. Het is allemaal te klein en hetgeen wat ik pas is allemaal met lange mouwen. Dat wordt dus shoppen voor mij in Bali en Singapore ;)
’s Avonds gezellig met z’n allen gegeten bij Dedes, lekkere vis van de barbecue.
Woensdag was de planning om naar het strand te gaan maar het regende de hele dag, en niet een klein beetje echt hard. Wel vies om te zien want al het vuil in die riolen stroomt naar één kant toe en het gaat nog meer stinken. Toen maar weer lekker gegeten ’s middags en een beetje gehangen.
Het eten gaat hier trouwens heel goed, een beetje te goed! Bijna alles is lekker en overal waar we komen staat eten klaar. En aangezien ik nu niks aan sport doe……. Je begrijpt het wel ;)
’s Avonds hebben we bij Sarih Gulih gegeten, zo lekker! En opeens stond daar een klein jongetje te zingen. Hij bracht de sfeer er goed in en het bleek de nr. 3 te zijn van Indonesia Idols. Wel grappig hij wilde zelfs met ons op de foto terwijl hij toch echt beroemder is.
Sinds de ouders van Oriana en Kim er waren zat Irene al een paar dagen te vragen wanneer we nou naar de Oma van Oriana zouden gaan.
Oriana had namelijk al een paar keer verteld dat als haar ouders er waren we echt naar Oma zouden gaan.
Donderdag was dan eindelijk de dag. Om half 8 moesten we in het hotel zijn (waar de ouders verblijven) om te vertrekken. ‘Waarom zo vroeg?’ zegt Irene. ‘Ja, we gaan toch naar Oma?’ Ze begreep nog steeds niet dat we naar het plaatsje Oma op het eiland Haruku zouden gaan! Na enige verduidelijking viel het rupiah’tje……
Wij vol enthousiasme naar de haven, want we zouden met een speedboot gaan! Naar Saparua waren we met een grote ferry gegaan maar een echte speedboot was toch ook wel vet. Nou ik kan je vertellen, ik had een hele andere voorstelling bij een speedboot. Er dobberde een klein motorbootje van 3 bij 2 meter in de Banda zee. Met 6 gillende meiden zaten we in het bootje, één man bestuurde het bootje dan weer zittend dan weer staand met zijn voet. En er zat er één voorop voor het gewicht. Bij vertrek viel eerst die motor drie keer uit, wij zagen onszelf alweer zwemmend terug gaan haha maar gelukkig deed hij het de vierde keer wel. Al lagen we toch al bijna op ons zijkant, de motor stond niet goed en dus maakten we een draai van ongeveer 180 graden. Iedereen aan de kade stond ons uit te lachen! Na een klein halfuurtje zweten (want het was geen open speedboot) waren we aangekomen in Oma. Alles werd voor ons gedragen en we liepen naar het ouderlijk huis van de fam. Pattinama.
Zo mooi en rustig dat ze daar wonen, tussen de enorm hoge palmbomen, aan zee. We moesten wel zelf drinken enz. meenemen want zelfs een supermarkt hebben ze daar niet.
Eerst een rondje gelopen en naar een school daar geweest. Wat een mooie school, je kon wel zien dat hier inbreng was van een Nederlander. Echt heel schoon en netjes. Meteen werd er weer eten en drinken ingeslagen.
Vervolgens lekker gegeten en met het speedbootje naar een strand gevaren. De kinderen gingen ook mee en we hebben lekker gezwommen en in de zon gelegen. Er was daar ook een warm water bron die uitmondde in de zee, so dat was echt heel heet!
Tijdens het rondje lopen ’s ochtends zagen we een soort van groot bad waar alle kinderen in zwommen, dit was zoet water. Iedereen kwam zichzelf hier wassen, tanden poetsen of de was doen. Dit water komt uit de berg en is dus heel schoon. In het eerste bad waren de mensen zich aan het wassen, in het tweede bad werd er tanden gepoetst en kleding gewassen en in het derde bad werd de kleding uitgespoeld.
Natuurlijk wilden wij dit avontuur niet missen en gingen we na het strand met een flesje dove en andrélon met z’n allen tegelijk ‘douchen’. Echt zo grappig, iedereen natuurlijk weer kijken. Schoon is anders maar we zijn weer een ervaring rijker.
’s Avonds weer lekker gegeten en geslapen in het ouderlijk huis. De volgende ochtend hebben we het douche ritueel maar herhaald en zijn we naar het oudere deel van het dorp gelopen. Mooi langs het water en weer wat familie gezien.
Daarna was het weer tijd om te eten en terug naar Ambon te varen. Ondertussen waren we gewend aan het kleine bootje maar het bleef toch spannend. Gelukkig is alles goed gegaan :)
Met de beestjes gaat het aardig goed. Af en toe vinden we een sprinkhaan op iemands rug maar het toppunt was toch wel een enorme spin in een busje. Ik wist niet hoe snel ik eruit moest springen! Echt zo groot, wel 10 cm.
Kim zegt opeens heel rustig tegen Talitha: ehm, niet achter je kijken hoor maar er zit een beestje. Wow! Ik was meteen helemaal wakker en binnen no time stond ik buiten. Gelukkig zat er een jongetje van ongeveer 7, onze held, die de spin heeft gedood. Bah!
Verder veel muggen en cicaks (kleine salamandertjes) maar deze eten de muggen juist op en doen niets.
Zaterdag zijn we naar het Siwa Liba museum geweest vlakbij het plaatsje Latuhalat. Het is een museum dat gaat over de visserij, de klederdracht en over de relatie tussen Ambon en NL. Eigenlijk was het dicht maar er kwam net een groepje Australische toeristen uit, zij hadden het even ‘gehuurd’ en zodoende konden wij ook naar binnen. Er viel niet zo heel veel te zien want natuurlijk was er geen licht omdat er geen stroom was. Beetje jammer. We hebben ook alleen de hal met de visserij gezien want de rest van de hallen was dicht omdat ze eigenlijk op zaterdag dicht zijn. Misschien toch nog maar een keertje terug. ’s Avonds lekker in het Panorama restaurant gegeten. Dit ligt vlakbij ons huis en je hebt een enorm uitzicht over de stad Ambon.
Vandaag zijn we lekker naar het strand op Natsepa geweest, gezwommen, rujak gegeten en met wat studenten en de ouders op het strand gezeten en liedjes gezongen. Ongelooflijk, het lijkt wel alsof iedereen hier mooi kan zingen. Overal waar je komt is muziek. En op strand waren er studenten die ongeveer elk liedje wel op de gitaar kon spelen, gezellig!
Ook nog even gevoetbald met wat studenten, ze keken er wel van op want ik scoorde twee keer haha! Ze voetballen hier wel met gekke balletjes, klein en heel licht maar heb ze in ieder geval even laten weten dat het in Nederland normaal is dat meiden voetballen ;).
Tot nu toe echt al heel veel beleefd! Hetgeen wat me nog steeds het meeste tegen staat is het verkeer. Wat een chaos. Het eten is natuurlijk een pluspunt op Ambon en het vuil daarentegen is weer een minpunt. Alhoewel ik al wel twee keer een vuilniswagen voorbij heb zien komen, dit is dan wel alleen in de duurdere wijken.
Het roepen blijft ook nog steedss, in het begin hadik het idee dat ze iets van ons wilden maar alleen met een praatje maak je ze al blij. Zo beleefd en behulpzaam dat ze zijn!
De kinderen zijn hier wel echt stout, maarja er valt ook niet veel te beleven dus dan halen ze maar kattenkwaad uit. Iedereen let ook op elkaars kinderen, iedereen voed ze op. Maar wel een opvoeding die wij niet gewend zijn. De ouders schamen zich er niet voor als ze hun kinderen midden op straat een tik geven. Heb wel het idee dat ze de echte harde wereld een beetje voor ons weghouden. Misschien maar goed ook. Ik vind dat het verschil tussen arm en rijk in de stad al goed te zien is, kun je nagaan hoe het in de wijken erbuiten aan toe gaat.
Vanaf morgen weer stage lopen op onze favoriete school, de junior highschool waar ze goed Engels praten. Dinsdag zijn we als het goed is vrij want dan is er één of andere feestdag. We gaan dan met een auto het eiland rond.
Jullie horen weer van me! Helaas kan ik geen adres geven van ons huis, weet zelf het adres niet eens. Maar ik denk ook niet dat de kaartjes goed zullen aankomen. Maar mailtjes/berichtjes zijn altijd welkom hoor :)
Daar wordt het weer wat beter weer he? Hoorde vanochtend van een student uit Duitsland dat hier een aardbeving zou zijn geweest? Heb niets gevoeld. Misschien was het op een ander eiland?
Groetjesss en liefsss xx
Ps: bersih itu indah = schoon is mooi
-
14 Maart 2010 - 15:21
Marion:
Hey Kar!
Zo te lezen heb je t goed naar je zin! Leuk dat je naast t lesgeven ook nog veel kan zien!...heel veel plezier!!
xx -
14 Maart 2010 - 15:25
Ome Jan:
Hoi Karlien,
Tsjongejonge, wat een belevenissen maak jij mee zeg!
Het lijkt wel een spannend avonturenboek. Volgens mij heb je het halve land al ontmoet en gezien. En 10 kilo aangekomen van al dat lekkere eten? Een echte aanrader.
Bedankt voor je leuke kaart vorige week. Dat was echt een verrassing. Dat je daar tijd voor hebt!
Veel succes nog en leerzame ervaringen op de scholen. We zien weer uit naar de volgende hoofstukken van je avontuur.
Groetjes
Ome Jan -
15 Maart 2010 - 04:39
Corola:
Heey Lieverd!!
Super dat je belde, heerlijk even je stem te horen!
En wat betreft de kilootjes..in mei kunne we samen op dieet :P haha de kilootjes vliegen eraan hier! magoed je weet wat ze zegge he dikke mensen zijn gezellig :P!
Zo geweldig je belevenissen te lezen..je maakt echt veel mee!! Nou genietse verder..en heb wel weer zin om lekker ff bakje thee met je te doen oh haha zoveel te vertellen!!
Dikke kus Liefss -
15 Maart 2010 - 08:56
Marcel:
Hey schoonzus,
Wel relex om weer een leuk verhaal te lezen. Veel plezier nog daar. Enhh leuk te horen dat jullie een goede tijd hebben gehad met Diane daar op Ambon. -
15 Maart 2010 - 16:40
Martine:
En jij maar roepen dat je slank terug zou komen (6) -
15 Maart 2010 - 19:00
Uncle Alfaris:
Astaganaga....
Hahaha Martine, en ik had het laatst nog over dat ze bij terugkeer moet opletten op overgewicht....
Heej Ka, als ik je verhalen zo lees, waar je bent geweest en wat je allemaal meemaakt en het einde is nog lang niet in zicht....
mag menig molukker jaloers op je zijn.....incl. myself...pffff..
Alléén Ceram nog.....maybe next time with uncle and Alfaro...het is wel 2 uurtje met de veerboot en dan nog terug hè...of overnachten...of de 1e veerboot pakken en eind van de middag terug...zo mooi..
Btw, geen ticket gekregen or....
Religie, muziek,staat daar voorop,komt ook doordat en je geeft het zelf al aan er weinig valt te beleven....maar inderdaad,bijna iedereen kan daar mooi zingen...
Hebben jullie daar ook al aan karaoke meegedaan..??
Ken je al wat lagu2...??
hahaha..
Het weer wordt hier al ietsje beter, maar nog lang niet als bij jullie....brrr
Succes en groetjes aan iedereen daar...
Btw,
Hebben de anderen het ook naar hun zin ?
-
17 Maart 2010 - 11:43
Fransgall:
Ik sluit me aan bij uncle!
Ben best trots op je hoor Karlien maar je maakt me wel erg jaloers met al je verhalen, belevenissen en avonturen!
Take care en enjooooooy :D:D:D
heel veel liefs
Frans -
18 Maart 2010 - 06:57
T.tonny En Fio:
heey karlien zotezien heb je het naar je zin tante tonny zegt: dat ze elke dag aan je denkt en dat je gezond weer thuis komt en dat tante tonny zegt dat ze veel van je houd en dat je je best moet doen en bedankt voor je verhaal tot nu toe en dat je me op de hoogte brengt
een dikke kus en we houden van je(L)xx -
19 April 2010 - 09:33
Tru:
Hey Karlien
Nou je maakt in ieder geval veel mee, ik geniet van je prachtige verhalen, schitterend.
nog even en dan ben je weer terug wel vlug voorbij he? Wanneer ga jij naar Bali, misschien kom je Monique nog wel tegen die gaat 11 mei tot 2 juni daar naar toe weet niet precies welk plekje.
Nou met de voetbal wordt het nog spannend( dat zal je wel gehoord hebben)we kunnen nu alleen nog duimen draaien
maar een feestje houden we zowiezo we wachten tot je er weer bij bent.
nou geniet nog maar lekker van je tijd daar en nog veel plezier.
groetjes en een dikkeXus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
